Arda Turan: İkinci maçta daha iyi olmalıyız
UEFA Avrupa Ligi 2. eleme turu ilk maçında Beşiktaş, sahasında ağırladığı Ukrayna ekibi Shakhtar Donetsk’e 4-2 mağlup oldu. Shakhtar Donetsk Teknik Direktörü Arda Turan maçın ardından açıklamalarda bulundu.
“Oyundan çok memnunum. İstediğimiz birçok şeyi yaptık. Ancak hatalarımız var. Çalıştığımız yerden gol yedik. Bunlara dikkat edeceğiz. Taktiksel olarak iyiydik. Geliştirmemiz gereken konular var. Dediğim gibi ilk maç bitti sadece. Beşiktaş çok büyük bir camia. Başta Serdal abi olmak üzere Beşiktaş’a misafirperverlikleri için teşekkür ediyorum.”
“Beşiktaş’ı elemek istiyorsak ikinci maçta daha iyi olmalıyız. Oyundan memnunum ama yeterli değil.”
Uzun süre aynı oynayan takıma gidip kendini kabul ettirmek için kendi taktiğini dayatmak yerine egosuz şekilde liderlik ortaya koyup oynadığınız taktik üzerinden neleri geliştirebiliriz diyip kendi alıştıkları taktik ile devam etmek büyük erdem. Beşiktaşımızı çözmek kolay çünkü tahmin edilebilirdi ama inşaallah bir TÜRK evladı hoca olarak dünyada başarılı olacaktır, yolun bahtın açık olsun Arda hoca, Allah’ta bize sabır versin, tez zamanda düzelelim.
BESİKTAS TAKİMİ DEFANS FUTBOLU OYNAMAZ…
Bizim de derdimiz tam olarak bu hocam…
Her maçta aynı senaryo, aynı kabus:
Elinde kanat oyuncusu yok ama 4-2-3-1 dizilişine mahkûmsun.
Rakipler rüzgâr gibi geçerken, biz kenarda sadece izliyoruz.
Baklava düzeni desen yok, eldeki oyunculara göre bir plan desen o da yok.
Oysa en temel görev şudur: Elindeki kadro neyse, onun üzerinden bir karakter inşa etmek.
Evet, kolay değil.
Kaosun tam ortasına düştün.
Kimse senden bir gecede sihirli bir değişim beklemiyor.
Sabrederiz hocam, buna alışkınız.
Ama sahada mücadele yoksa, ruh yoksa… işte o zaman inanç da kalmaz.
Naçizane tavsiyemdir; bir gün dön, Slaven Bilic’in dönemine bak.
Stat yoktu. Tesislerde yemek çıkmazdı.
Bazı günler antrenman sonrası oyuncular aç kalırdı.
Kulüpte icralar vardı, borçlar boyumuzu aşmıştı.
Sandalyeler bile götürülmüştü.
Ama o takım sahaya çıktığında yüreğini ortaya koyardı.
Formayı sırtına değil, kalbine geçirirdi.
O günkü oyuncu grubu bugün senin elinde olsaydı, acaba ne derdin?
Yine de yılmadan, bahane üretmeden, var gücüyle savaşan bir takımdı o.
Biz sabrı orada öğrendik.
Çünkü biz o acı günlerde, umudu kaybetmedik.
Ve biri çıktı, dedi ki:
“Umudumuzu kimse bizden söküp alamaz.”
O takım şampiyon olmadı belki.
Ama öyle bir futbol oynadı ki,
İnsanlar yıkık stadın yollarını dört gözle bekledi.
Kimsenin gitmek istemediği o tribünler doldu taştı.
Besteler yapıldı, marşlar ezberlendi.
Çünkü o takım bize sadece futbol değil, umut verdi.
Bugün yine zor bir dönemdeyiz.
Ama o günleri yaşayıp da bugünü unutan bizden değildir.
Bir kez daha küllerimizden doğmak zorundayız.
Ve unutma hocam, bu camia ayağa kalkmayı da çok iyi bilir.
Yeter ki sahada bir ışık, bir ruh görelim.