Bitir hocaaa

Beşiktaş bugün sahadan 5 gollü bir galibiyetle ayrıldı. Topla oynama oranı yüksek, ceza sahasında bolca topla buluşmuş, istatistik kâğıdı dolu dolu… Ama ne yazık ki bütün bunların şu an için hiçbir anlamı yok. Çünkü Beşiktaşlı artık istatistikle değil hisle yaşıyor. Ve o hissiyat, uzun zamandır kayıp.

Yıllar önce Yılmaz Vural’ın “Bitir hoca!” diye bağırdığı o meşhur video var ya, dönüp dolaşıp yine karşımıza çıkıyor. Gülüyoruz belki ama altında yatan o bıkkınlık, bugün Beşiktaş tribünlerine sinmiş durumda. Ligin bitmesini isteyen, 30. dakikada maçı bırakıp telefonuna dönen, gol atılınca sevinemeyen, gol yenince tepki veremeyen bir ruh hali hâkim artık. Duygusuzlaşmış bir kitle izliyor Beşiktaş’ı.

Bu sadece futbolcu kalitesiyle, yıldız transferle çözülmez. Beşiktaş, taraftarını tekrar futbola inandırmak zorunda. O inancı bir daha yakalamalı. Çünkü Beşiktaş taraftarı başarıdan önce aidiyet ister, karakter ister, mücadele ister.

Bir hatırlayın… FEDA sezonunda kimler oynuyordu? Kadroda yıldız yoktu belki ama tribünlerde kalpten atan binlerce yürek vardı. O heyecan, o coşku, o inanç vardı. Neden?

Bugün Beşiktaş 5 gol attı ama kalpleri kazanamadıktan sonra tabelada yazan skorun hiçbir anlamı yok. Beşiktaş’ın en büyük galibiyeti taraftarı, camiayı yeniden havaya sokağı gün olacaktır.

Tolga Şafak