BEŞİKTAŞ DERBİYİ RAKİBİNE HEDİYE ETTİ

Dün gece Dolmabahçe’deki derbiyi Fenerbahçe kazanmadı, Beşiktaş kendi ayaklarıyla maçı ezeli rakibine verdi.

Bu maçı teknik, ve mental açıdan anlamak için iki bölüme ayırarak anlatmak gerekiyor.

Birinci bölüm Beşiktaş’ın 10 kişi kalana dek oynadığı ve açık ara üstünlük kurduğu ilk 26 dakika. İkinci bölüm ise maçın 60. dakikasına kadar Beşiktaş’ın direnç gösterdiği fakat teknik ekibin yaptığı yanlış hamleler sonucu Beşiktaş’ın oyunu ve maçı kaybedişi.

Beşiktaş’ın maçı kaybetmesinin görünür sebebi 10 kişi kalması olabilir. Fakat esas sebep; Sergen Yalçın’ın takımını lidersiz bırakmasıdır. Oyuncuların yerine kendinizi koyun ve düşünün hem bir kişi eksik kalıyorsunuz hem de sizi yönlendirecek, maçın seyrini değiştirecek hocanız atılıyor. Böyle bir durumda maçı kazanacağınıza inancınız kalmaz. Sergen Yalçın’ın oyundan atılması Beşiktaş’ın tüm dengesini bozdu. O dakikadan sonra oyuncular direnmeye çalıştı, kısmen başardı da fakat Orkun Kökçü’nün atılmasıyla birlikte yapılan Cengiz-Salih değişikliği ardından ilerleyen dakikalarda Cerny-Rashica değişikliğiyle Beşiktaş ileride top tutan oyuncuları sahadan almış oldu ve bu durum takımın hücum aksiyonlarını sıfıra indirdi.

Oysa ki; Orkun Kökçü’nün yerine Cerny’i orta sahaya çekse, Rafa sola çıksa El Bilal Toure yerine Abraham oyuna girse Beşiktaş hücum hattında çok daha fazla topla buluşur, rakibi kalesinden uzak tutardı. Tehlikeyi kalenizden uzak tutmanın en etkili yolu (yani en iyi savunma) hücuma çıkmaktır. El Bilal Toure attığı golle katkı sundu fakat oyuncu tekniği itibarıyla Abraham gibi topu önde tutabilen bir oyuncu değil. Bu nedenle 70’lerde Toure-Abraham değişikliği hücum çeşitliliği sağlardı.

Bu kaybedişin hikâyesini Orkun Kökçü kadar Sergen Yalçın’a yazmak gerekiyor. Son beş maçın dördünde öne geçip 10 puan kaybeden bir takım var. Beşiktaş’ın kadrosu geçen sezondan daha iyi bir kadro ama maç kazanamıyor. Böylesine kritik bir maçta takımı yalnız bırakmak, oyuncu beğenmemek/oynatmamak, kabul edilemez.